به گزارش خبرنگار مهر، هنر نقالی و شاهنامه خوانی از دیر باز در بین مردم ایران زمین جایگاه بالایی داشته به طوریکه مردم در زمان های قدیم علاقه زیادی به این هنر داشتند، اما متاسفانه با گذشت زمان هنر نقالی و شاهنامه خوانی در بین نسل جدید رنگ و بوی خود را از دست داده است.
استان همدان نیز به عنوان پایتخت تاریخ و تمدن ایران زمین همواره جایگاه نقالان بزرگی بوده و آئین پرده خوانی در همدان در گذشته رونق زیادی داشته است و نقالی و شاهنامه خوانی به عنوان یک میراث ناملموس سهم بسزایی در بیان فرهنگ ایران زمین و استان همدان دارد، از این رو و به منظور احیا هنر آئینی نقالی میراث فرهنگی استان همدان سومین همایش نقالان کشوری در همدان را برگزار کرد و سومین همایش نقالان کشوری شامگاه شنبه با حضور ۱۱ تن از نقالان برجسته کشور در همدان برگزار شد.
در ابتدای مراسم، مدیر کل میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری استان همدان با بیان اینکه شاهنامه فردوسی از دیرباز جایگاه ویژه ای در بین ایرانیان داشته است، اظهار داشت: شاهنامه خوانی و نقالی هنری است که در حال حاضر تنها بین برخی از اقوام رونق دارد.
ریحان سروش مقدم با بیان اینکه وجود تعداد کم مرشدان و نقالان در کشور نگران کننده است، عنوان داشت: تعداد نقالان کشوری از تعداد انگشتان دست فراتر نمی رود و این جای نگرانی است.
هنر آئینی پرده خوانی و نقالی و شاهنامه خوانی در معرض تهدید است
وی با تاکید بر اینکه هنر آئینی پرده خوانی و نقالی و شاهنامه خوانی در معرض تهدید است، افزود: هنر نقالی به ثبت ملی و جهانی رسیده است.
وی با اشاره به اینکه همایش نقالان برجسته کشور به منظور احیا هنر نقالی در همدان برگزار شده است، بیان داشت: هنر نقالی دراستان همدان نیز از قدیم الایام جایگاه خاص خود را داشته است.
مدیر کل میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری استان همدان با بیان اینکه باباطاهر خوانی در همدان زنده نگه داشته شده است، بیان داشت: استان همدان چراغ شاهنامه خوانی و پرده خوانی را روشن کرده است.
پس از سخنرانی مدیر کل میراث فرهنگی همدان، مرشد سید محمد حوائجی برای نواختن ضرب بر روی سن آمد و پس از آن پدرش مرشد سید حمید حوائجی نخستین نقالی بود که برای نقل روی سن آمد.
مرشد ها یک به یک با صدای ضرب و خوش آمد گویی ضرب نواز بر روی سن می آمدند و با رخصت از بزرگان برنامه خود را اجرا می کردند.
مرشد مجتبی حسن بیگی که از سن شش سالگی در هنر تعزیه خوانی فعالیت داشته و تا کنون برنامه های مختلفی در داخل و خارج از کشور اجرا کرده نیز بروی سن آمد و از حضرت علی اکبر (ع) خواند و پس از آن شاهنامه خوانی را با استادی تمام اجرا کرد، به طوریکه تمام جمع را به وجد آورد.
نقال بعدی نقی صباغ نقال برجسته کشور از استان همدان بود که دو زور خانه را در همدان بنا کرده و در مجسمه سازی نیز استاد توانمندی است و در رشته پرده خوانی و نقالی فعال است، نقی صباغ نیز از علمدار کربلا حضرت ابوالفضل (ع) خواند.
امیر صادقی بنیانگذار فردوسی سرای ایران که بیش از ۴۰ سال در خدمت شاهنامه و استاد زبان پارسی بود نیز بر روی سن دعوت شد و با زیبایی هرچه تمام شعری در وصف همدان و مردم آن و شهیدان و زیبایی های همدان از زبان خود سرود.
محقق تئاتر که نقالی را به دو زبان فارسی و انگلیسی نقل می کند، بعد از مرشد صادقی به روی سن دعوت شد و با رخصت از بزرگان سخن خود را این چنین آغاز کرد: نقل یعنی زندگی و یک نقال باید یک نقاد خوب هم باشد و نقال باید نقد حال و گذشته را نیز انجام دهد.
ابوالفضل ورمزیار با تاکید بر اینکه هر نقلی را نمی توان در هر جایی بیان کرد، اظهار داشت: اگر می خواهیم شرق شناسان به ایرانیان به دیده تمجید نگاه کنند باید مواظب باشیم که هنر نقالی، هنر موزه ای نشود.
وی با اشاره به اینکه نقل هنر زندگی است، افزود: سرمایه زندگی انسان ها همین آئین ها و سنت های کهن است و نقالی در خارج از مرز ایران به عنوان هنر در معرض خطر و میراث نا ملموس ثبت شده است.
شاهنامه سند هویت زبان پارسی بوده و نامه ای شاهانه است
مرشد ورمزیار با بیان اینکه نقالی در کشور های دیگر نیز وجود دارد، بیان کرد: شاهنامه سند هویت زبان پارسی بوده و نامه ای شاهانه است.
محمد احدی دیگر مرشدی بود که در جمع تشویق های حضار بروی سن دعوت شد، وی از ۱۷ سالگی کار شاهنامه خوانی را آغاز کرده است.
نقال برجسته استان همدان مرشد مهدی چایانی نیز که علاوه بر نقالی کار بازیگری و تئاتر را انجام می دهد، از نبرد سهراب با گردآفرید نقل کرد.
مرشد سید مصطفی سعیدی متولد ۱۳۱۶ که کار نقالی را از ۱۲ سالگی آغاز کرده است پس از مرشد چایانی بروی سن دعوت شد، وی سه کتاب در زمینه شاهنامه خوانی تالیف کرده است.
مرشد محسن میرزا علی نیز نفر آخری بود که شاهنامه خوانی را به اجرا درآورد و در پایان مراسم از نقالان برجسته کشور و فعالان بخش خصوصی میراث فرهنگی تجلیل به عمل آمد.
نظر شما